 |
| @LiduinaDeering |
Het is weer tijd voor een paar opvallende straatkaarten. We beginnen met het busje van Jens Beenhakker. Tot mijn schrik had ik mijn eigen foto per ongeluk gewist, maar gelukkig vond ik op Twitter deze. Over een revalideerder die Beenhakker heet, gaan we nu even geen grappen maken, dat is meer iets voor een taalrubriek. Maar die kaart: hoe krijg je het voor elkaar? Houten ligt waar Amersfoort hoort te liggen, Breda ligt op de plek van Den Bosch en Amsterdam is opgeschoven naar Purmerend. Waarom gaat het juist op busjes zo vaak mis met kaarten? (zie ook deze en deze Straatkaarten). Soms zie je op een mislukte kaart dat alle plaatsen in dezelfde mate zijn verschoven. Dan zijn er waarschijnlijk twee lagen over elkaar heen gelegd. Maar dat is hier niet het geval, want de ene plaats ligt te ver naar het Oosten en de andere weer naar het Westen of Zuiden. Laten we hopen dat Jens de verschillende lichaamsdelen beter uit elkaar kan houden.
Dan de vrolijke bestelwagen van Renzo’s
Delicatessen. De Italiaanse driekleur doet je vanzelf het water in de
mond lopen. En Italië is natuurlijk een enorm cartogeniek land. Maar
caro Renzo, je bent iets vergeten. Een stuk Italië dat bijna
net zo groot is als België. Een eiland waar dit jaar de glorieus
door onze Tom Dumoulin gewonnen Giro van start ging. Waar is Sardinië
gebleven? Je ziet het wel vaker trouwens, Italië zonder Sardinië.
Zanger Frans Bauer heeft deze zomer een kaartje als profielfoto op
Twitter om het nummer Bella Italia te promoten. Ook daarop
is Sardinië onzichtbaar. Misschien is het slordigheid. Maar
misschien wordt een kaart met Sardinië ook onbewust minder
aantrekkelijk gevonden. Sicilië hoort er wel bij, als een driehoekig voorwerp dat een schop krijgt van de laars. Maar het bijna even grote Sardinië
staat los van de laarsvorm, waardoor het gevoelsmatig de kaart
verstoort. Wordt het daarom weggelaten?
Van Italië gaan we naar Turkije. Je moet de vorm van het land herkennen, want verder biedt het busje geen informatie. Ook niet op de geblindeerde zijkant. Intrigerend. De kaart zelf geeft ook al geen houvast. In het Europese deel zien we een Turkse vlag met omgekeerde kleuren. En in het midden van het land is een vorm uitgesneden met 06 erin. Nazoeken leert dat het de provincie Centraal-Anatolië moet zijn. De vorm klopt, alleen is de provincie groter dan de kaart op de achterruit laat zien. Toch weer zo’n busjes-afwijking dus. Waarvoor het voertuig precies dient of diende, blijft gissen. Een taxi?
Tenslotte een muurschildering in
Amsterdam, vlakbij het Lloyd Hotel. De kaart herinnert aan de
emigranten, vooral Oost-Europese Joden op de vlucht voor armoede en vervolging, voor wie het hotel de laatste verblijfplaats in Europa was voordat ze inscheepten naar Zuid-Amerika. Nu
kunnen we heel hard 'Map fail!' roepen en vertellen wat er allemaal
niet deugt aan de kaart. Maar laten we dat nou eens niet doen en
gewoon afspreken dat hij zo is bedoeld. Hier heeft iemand heel losjes
met een kaart bij de hand – of misschien zelfs uit het blote hoofd –
een idee van een kaart op de muur gezet. Noem het naïeve
cartografische kunst. Het resultaat is, juist dankzij die
imperfectie, visueel sterk. Je kunt het zien als een
verwijzing naar de onzekere toekomst die de emigranten tegemoet
gingen.
Ook een opvallende kaart in de openbare ruimte gezien? Inzendingen zijn welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten